یک دانش آموز دبیرستانی در ایالت ویرجینیا، با همکاری معلم و همکلاسی هایش و البته موافقت مدیر، موفق چاپ دست شد. او این دست را با استفاده از پرینتر سه بعدی مدرسه، برای برادرش ۶ ساله اش ساخت.
این دست چاپ شده تنها یک پروتز پرینت شده مکانیکی نیست و شامل انگشتان دست، مچ ، بازو و قسمت اتصال به بدن فرد استفاده کننده می باشد که به خوبی قابل کنترل است. در طراحی این پروتز از سیستم قفل شونده با قابلیت چرخش و یک مچ ابداعی استفاده شده و از آن می توان در انجام کارهای روزمره بخوبی استفاده کرد. نحوه حرکت انگشتان این دست به صورتی طراحی شده که قابلیت گرفتن خیلی از اشیاء را داراست و چرخش مچ این امکان را فراهم می کند که مصرف کننده آن، به راحتی بتوانند با استفاده از قاشق و چنگال غذا بخورند.
ورود چاپگر سه بعدی به عرصه آموزش و کلاسهای درس از سال ۲۰۱۴ در آمریکا و بریتانیا برای افزودن آن به سیستم آموزشی برنامه ریزی شده است. این فن آوری برای ارتقاء کیفیت آموزش و پرورش نوجوانان در محیط مدارس و خارج از آن قابلیت های فراوانی دارد. نقطه آغاز آن یک واحد درسی دانشگاهی بود به نام “چگونه می توان تقریبا همه چیز را ساخت” (ام آی تی) آن را تدوین و تدریس می کرد.
اما طراحی اندام مصنوعی، بدلیل پیچیدگی هایش، کاری فراتر از چیزی است که در کلاس های درس انجام میشود. نهاد Enabling the Future که یک موسسه غیر انتفاعی است، طراحی این دست را بصورت رایگان برای تشویق نوآوری و پرورش جسارت علمی در نسل جوان انجام داد.