اعتیاد به مواد مخدر و روانگردان، بسیار شایع تر از آن است که اغلب پدر و مادرها تصور مى کنند. بنا به نتایج یک بررسى کشورى در آمریکا تقریبأ یکى  از هر ١٠ نوجوان ١٢ تا ١٧ ساله از مواد مخدر استفاده کرده است.

خبر خوب اینجاست که پدر و مادرها با اجتناب از باورهای غلط درباره اعتیاد به مواد مخدر و ١۴ اشتباه رایج در رفتارهایشان مى توانند گام هاى مؤثرى  در پیشگیرى از اعتیاد فرزندانشان بردارند.

در این نوشته، که منبع آن، آکادمى روانپزشکان کودک و  نوجوانان آمریکا است.  از ١۴ باور غلط یا رفتار اشتباه، هفت مورد آن در این قسمت و بقیه موارد در مطلب آینده توضیح داده خواهند شد

اشتباه اول: عدم تعیین انتظارات و معیارهاى مورد قبول

نوجوانانى که به روشنى مى دانند پدر و مادر آنها استفاده از مواد مخدر را عملى ناپسند یا مذموم مى شمارند، کمتر از سایر کودکان دچار  اعتیاد و حتى مصرف تفریحى آن مى شوند.

نوجوانان و خطر اعتیاد به مواد مخدر

اشتباه دوم: اهمیت ندادن به بهداشت روانى

تقریبا دو سوم معتادان نوجوان و جوان، همزمان از اختلال روانى از جمله، اضطراب، افسردگى، کم توجهى وبیش فعالى رنج مى برند. به همین دلیل توصیه أکید مى شود که فرد دچار اعتیاد یا سومصرف مواد مخدر یاروانگردان ها، از نظر بیمارى هاى روانى نیز بررسى شود.

اشتباه سوم: اهمیت ندادن به مصرف تفننى مواد مخدر یا روانگردن

گرچه تجربه یک بار مصرف الکل یا مواد مخدر و روانگردان، إلزاما به معنى معتاد شدن نیست، اما بسیار نگران کننده و  آغازگر احتمالى این  مسیر است.  پدر و مادرها باید به فرزندانشان پیش از رسیدن به نوجوانى راجع به خطرات اعتیاد به مواد مخدر و روانگردان و تبعات آن از جمله  مرگ ناشى از مسمومیت، تصادف رانندگى و  روابط جنسى پر  خطر  توضیح  دهند  و  گوشزد کنند که در زمینه مواد مخدر و روانگردان، میزان  بى خطر یا حتى کم خطر،وجود ندارد.

نوجوانان در حال سیگار کشیدن و نوشیدن الکل

اشتباه چهارم: دروغ گفتن یا پنهان کارى والدین درباره سابقه شخصى سؤ مصرف

اغلب والدین میلى به صحبت کردن درباره تجربه شخصى شان از الکل نوشى افراطى و اعتیاد به مواد مخدرندارند. گرچه این بى میلى و اکراه قابل درک است، اما تن دادن به این گفتگوى دشوار، که باید در کمال صداقت وبى کم و کاستى صورت بگیرد، یکى از بهترین و مطمئن ترین راه هاى پیشگیرى از اعتیاد نوجوانان است.

اشتباه پنجم: سرزنش کردن خود یا همسرتان

والدین کامل و عارى از نقص وجود ندارد و احساس گناه و سرزنش کردن خود یا همسرتان کمکى به هیچکس نمىکند. مسئولیت پذیرى دو  جانبه و همکارى همه افراد یک خانواده یک ضرورت مسلم در  پیشگیرى و درمان  اعتیاد است.  گذشته را انکار نکنید اما بر حال و آینده تمرکز  کنید و دقت کنید که درمان اعتیاد فرزندتان حتما تحت نظرمتخصصان آموزش دیده انجام شود.

اشتباه ششم: پیروى از  الگوهاى غلط

باور بسیار غلطى در میان اغلب والدین رایج است که تصور مى کنند فرزندان شان توجه زیادى به رفتارهاى آنها  نمى کنند. تحقیقات علمى و  معتبر  زیادى خلاف این مطلب را ثابت کرده و نشان مى دهد که پدر و مادرها نخستین و مهم ترین الگوى فرزندان شان در اجتناب از اعتیاد به مواد مخدر هستند.

اشتباه هفتم: قضاوت و پیشداورى

صراحت و پا فشارى بر اصول و معیارهاى اخلاقى ارزشمند است، اما پیشداورى و برخورد از بالا به پایین بافرزندان، به قطع ارتباط و راه هاى گفتگو  مى انجامد.  پدر و مادرها باید مهارت گوش کردن به  سخن  فرزندانشان را  بیاموزند و  یکجانبه نتیجه گیرى  نکنند. بر عهده پدر و مادران است که محیط مناسبى براى مطرح کردن پرسش ها و نیازهاى فرزندان شان فراهم کنند.

 American Academy of Child and Adolescent Psychiatry